nang minsang pumasok ako sa mundo ng unemployment

kuwento ko lang.

officially graduate na ako from college! haha. after all those high and low times ng apat na taon ko sa kolehiyo, it finally came to an end! =) siyempre super proud ako sa sarili ko for surviving those four challenging years. kumbaga as the cliche would say: another chapter of my life is about to uncover! i now have to enter the world of unemployment, salaries, and career growth.

ofcourse, siyempre wala akong idea kung anong meron sa mundong ginagalawan ng mga young professionals dito sa bansa. and to get a glimpse of what it is, a friend and i decided to wrap up a general curriculum vitae and take the streets of ayala avenue, makati city.

oo. sinubukan naming magwalk-in sa mga companies and offices na nasa may ayala avenue. wala lang, for the sake of it lang. hindi ko alam sa inyo ano, pero i live in a suburban area in quezon city for more than half my life. it’s away from the hustles and bustles of the corporate/industrial world. and i lived to the last four years of my life in los baños where everyone have been good-tempered, modest and kind. Ayala Avenue has a very different facade to show. high rise buildings, people walking along the streets, coffee shops every corner – quite different to the mediocre metro manila nor to ideally unrealistic los baños i knew.

then it kept me thinking, kaya ko ba talaga sa ganitong environment??. everyone seems to be too competetive, too driven, too fast paced in corporate makati. i was used to living a simple life based on the kind of environment my parents chose for me to be in. the environment in los baños in my college years didn’t help too, although it has a good academic environment, makati is indeed a different place.

so ano talaga ang kuwento? naglalakad kami along ayala avenue with copies of our resume, backed with my four years of study in the field of economics. oo pareho kaming economics major nung friend ko. at first nag aalangan akong maging walk-in applicant. kasi in the first place, mayroon nang technology para padaliin ang paghahanap ng work these days. mapilit lang talaga yung friend ko. anyways nasa makati na rin lang ako, ang nasa isip ko, give it a shot. nakita ko yung name ng isang familiar na company na nabrowse ko one time sa jobstreet and they are looking  for econ majors who has interest in the banking and finance. ok, sa loob-loob ko pasang awa lang talaga ako sa banking and finance eh tapos pupunta aiko sa field na ganito. pero hey why not try nga diba?

so there, unang una pumunta kami dun sa isang company na may mga kilala akong nagwowork. they needed the same field of expertise that i have. tapos after naming magpass ng CV pumunta na kami sa susunod na company. actually nakita lang namin ‘yon on the way tapos naalala ko they were looking for people who would want to work in the world of banking and finance. wala pa akong idea sa anong uri ng firm ‘yun, basta nakita ko lang sa net. then i said why not i-try nga naming magapply. hindi ko alam kung masasabi kong masuwerte, pero first day kasi namin ‘yon as job hunters… kumbaga in economic sense – first day kong unemployed.

nakashirt lang ako nuon plus regular jeans. yun friend ko naman, naka sleeveless na shirt, jeans at tsinelas – typical UP student ang itsura namin. nagulantang kami kasi andaming applicants at lahat sila naka corporate attire. define naka tie at dress shirts yung mga lalake, naka heels naman yung mga babae. in short, mukha kaming yagit.

tinawag na nung clerk – or i though he was – yung number ko. pumunta ako sa kanya tapos binigay yung CV ko. then nagsimula ang windang moment ko. agad-agad akong ininterview!!

‘please answer me in english and in complete sentences..’

hala. hindi man lang ako binigyan ng time magisip. in the firstplace, wala akong idea sa nature ng firm na ito. miski description nga hindi ko alam tapos iinterviewhin na ako!! lagot!

so ayan. natapos yung first leg ng interview – tinanong ko yung kasama ko: bakit tayo ininterview? akala ko magbibigay lang ng resume? – then it hit me… job fair pala ng firm na ito. then saka ko lang marerealize na HR firm pala yung pinasukan namin.

pinaupo nila kami sa isantabi at pinaghintay para sa isa pang interview – ang reaksyon ko: huwhaaat?!@@!~

isinalang na naman ako sa isa pang interview. tinest naman ang pagiging maboka ko sa english. nasubukan na naman yung palyadong debating skills ko. pati grammar inaayos. haha. sa tingin ko alam nung mga HR officers na nandun na hindi talaga ako seryoso sa application kong iyon…. eh sa kinabahan talaga ako gawa ng hindi ako prepared!!! haha.XD lalo akong natigilan nung tinanong ako kung anong career path na gusto kong tahakin… ang nasa isip ko nuon: KAYA LANG NAMAN AKO NAGHAHANAP NG TRABAHO SA NGAYON GAWA NANG NAKAKA BURYONG ANG BUHAY BABOY SA BAHAY!!!  e alangan namang yan yung sabihin ko. ahaha. ang sinabi ko na lang:  “for now, i’m taking every opportunities that will come my way.” – taray!~

sinabihan kami nung naginterview na may isa pang interview nakasunod – aba’y series of interview pala ito ano? umupo ako sa tabi nung friend ko tapos sinabing: alis na tayo!! wala naman ata tayong napala dito eh. sinayang lang natin yung oras nila. haha.XD

EXAM NAMAN! naku sinubok talaga nito yung mga natutunan ko nung freshman ako sa kolehiyo gawa nang puro math. buti na lang medyo hindi ko pa nakakalimutan yung mga age at volume problems na ‘yon. haha. natapos namin ng sobrang aga. siguro gawa nang pagmamadali at kagustuhang umalis na at makapaglunch.

pinabalik kami dun sa receiving area para maghintay ulit. mas lalong lumakas yung feeling namin na paghindi pa kami umalis dito, palalayasin na kami gawa nang parang jinoke-time lang namin yung process nila. tinawag na kami sa isa pang interview. sa loob-loob ko ayaw ko na. haha. sinabi hintayin na lang daw kaming tawagin at irefer kay MR. TAN…

naalala ko sinabi ko nun sa friend ko: ” baka si MR. TAN yung head security guard nila, palalayasin na tayo.” – sabay patagong tumawa. haha.

tinawag na kami, ako yung nauna. Ms. Tanya pala yun, isa sa mga HR officer nila. final interview na daw namin, nagskip kami ng dalawang steps gawa nang over qualified daw kami. joke. basta for some reason nagskip kami ng dalawang steps. siguro dinaan ko sa purong sindak. at nagpasindak naman sila. i command attention pa naman. haha. joke.XD

ayun, sabi niya na pumasa daw kami sa process nila. na yung company na iyon ay isang HR / Recruiting firm na naghahanap ng mga professionals at irerefer sa mga client companies nila. irerefer nila daw ako sa isang bankgo. sikat naman siya, with good pay and competetive professional environment. nakahinga ako ng maluwag nung narinig ko yung sinabi ni ms tanya… akala ko kasi ang sasabihin niya ay: ” thank you for wasting our precious time by applying here… please immediately vacate the premises or i shall call security.” — ito talaga yung inexpect kong sasabihin nila.

after that experience, narealize ko nakaka exhilarate maghanap ng work. and that i really enjoyed the experience. na sana maghahanap na lang ako ng work habangbuhay… joke.XD

pero infairness, masaya maghanap ng work especially para sa isang fresh grad na tulad ko.

abot kamay ko na lahat… kelangan ko na lang ng tamang portfolio ng decisions sa buhay.

and viola! fulfilling dreams and corporate success is on my way!!

pasasalamat. =)

ayan, bago mo basahin ang post na ito, maari lamang na buksan sa panibagong tab ang link na ito:

mangyaring patugtugin at paulit-ulitin lang ang kanta para lubusang madama ang kaganapan ng mensaheng nais kong iparating.

__________________________________________________________________

kung bibigyan lang ako ng pagkakataon na ganito ang ilalagay ko sa acknowledgement ko sa thesis ko ay ilalagay ko talaga ito. ahaha. kaso hindi eh. kaya dito ko na lang ilalagay. so here goes. =)

================================================

salamat,

unang-una sa poong may kapal, na siyang nagbigay ng lahat sa akin. salamat sa walang hanggang pag gabay at pag sama sa akin sa mga yugto ng kalungkutan at kagalakan ng buhay ko. marami ding salamat sa mga taong biyaya mo sa akin na naging esensyal sa pagkumpleto ng pagkatao ko. maraming salamat sa mga pagkakataong sinubok mo ang kakayahan ko dahil dito natuto akong matuto. lihis siguro sa pagkakaalam ng iba, ikaw ang naging patnubay ko sa mga daang tinahak ko at sa mga daang tatahakin ko pa magpakailan man.

nais ko ring magpasalamat sa pagtitiwala at pagsakripisyo ng aking butihing adviser na si ma’am kim bayani-arias. maraming salamat sa ating love-hate relationship bilang adviser at advisee. kahit na naguluhan ako sa spelling ng firstname mo, tinanggap mo pa rin po ako ng buong-buo kasama ng mga pagkukulang ko sa pagiging isang advisee. maraming salamat din po sa mga kaalamang naituro ninyo sa akin at sa pagiging instant thesis editor ko. maraming salamat din po sa libreng pagkain. =)

para sa aking schoolmate at reader na si sir gideon carnaje, maraming salamat po sa mga journals at sa magagandang insights para sa pagsusulat ng thesis ko. maraming salamat din po sa mga constructive comments ninyo sa mga drafts kong hindi ko alam kung papaano ko rin naisulat. naging tulay po kayo para maiayos ang chopsuey kong mga drafts.

para kina tina at jason, maraming salamat sa unexpected consultations ko sa inyo. maraming salamat sa mga payo at pagpapalakas ng loob ko nung mga panahong muntik na akong mawalan ng pagasa sa thesis ko… muntik lang. =) hehe. maraming salamat sa pagpapaliwanag sa akin sa ilang mga aspeto ng poverty na nasa palugid at labas ng mga teyorya ng kahirapan. mas pinalawak ninyo yung pagtanaw ko sa ideya ng poverty. =)

para kay sir doms mariano. maraming salamat sa mga koleksyon ninyo ng Philippine development studies. nakatulong siya ng malaki sa discussion ko on growth and poverty. pasensya na kung medyo nadumihan ko yung mga prized possessions ninyo… pero for sure naging malaking tulong po iyon sa akin.

para kay sir harvey, kahit hindi na natuloy yung pagpapabasa ko ng thesis sa inyo. maraming salamat pa rin sa mga on the spot consultations ko sa mga gagawin ko sa thesis ko. maraming salamat din po sa pagiging nandyan palagi sa mga oras na kailangan ko ng makakausap academically, atsaka sa pagpasa mo sa akin sa 121. hehe. =)

para sa mga librarians sa SESAM, CEM, at Main Lib para sa pagtitiis sa kakulitan ko sa paghahanap ng mga journals at publications patungkol sa climate change at poverty.

para sa CEM-SO office lalong lalo na kina tita nenet, kuya alvin, mam banzon at mam piadozo  na naging mail man, ka-chismisan, at pseudo-magulang ko sa huling taon ko sa kolehiyo, marami din pong pasasalamat. =)

para sa CEM – Student Council 09-10, maraming salamat sa mga experiences na pinagdaanan natin. sana kahit papaano may babaunin kayo sa mga natutunan natin sa buong taon ng paglilingkod natin sa kolehiyo. kahit na naging malubak yung mga tinahak nating daan, nandito pa rin tayo naninindigan sa mga pinaniniwalaan at pinaglilingkuran natin. maraming salamat.

para sa mga cem-based orgs: maraming salamat sa suporta ninyo sa amin sa CEM-SC lalong-lalo na sa mga panahong kinailangan talaga namin ito. sa totoo lang, kayo yung hinuhugutan ko ng kapal ng mukha at tibay ng loob kapag humaharap sa mga taong bumabatikos sa konseho at sa kolehiyo natin.

para sa UPLB Economics Society na naging tahanan ko sa UPLB. maraming salamat sa mga naibahagi ninyong kaalaman na hindi ko kailan man matututunan sa loob ng ating mga silid aralan. maraming salamat sa mga oppotunities na ibinuksan ninyo para sa akin. maraming salamat sa pagiging ‘magnetic’ ng ating tambayan dahil sa mga taong tumatambay dito. maraming salamat sa mga panahong sinuportahan ninyo ako sa maraming aspeto ng pagiging estudyante ko, mula acads hanggang extra curricular…(parang IMBA) basta, maraming salamat, yun na. alam nyo na naman siguro kung gaano ako ka-thankful. soooobbbbrrrraaaa!!

para sa mga batchmates ko sa soc. ang batch cartel:

viktor : maraming salamat sa lahat lahat. sa totoo lang hindi ko alam kung mabubuhay ako sa huling taon na ito nang wala ka. maraming salamat sa pakikiramay sa mga panahong super nalugmok ako kung ano mang kawalan. (ahaha. anlabo nung statement.) maraming salamat din sa mga insights at sa mga matatalinong diskusyunan natin sa tambayan. maraming salamat din sa mga chismis kahit implied ko lang nalalaman at sa mga biglaang knock-knock jokes. =)

leia : maraming salamat sa pagsakay sa mga trip kong gawin sa buhay. kahit sobrang nakakahaggard ang mga pinapasukan nating kung-ano ay game ka pa rin. sorry kung medyo malakas akong mang gatong sa’yo. haha. pero in anycase, maraming salamat pa rin sa mga maliliit na bonding moments natin at sa mga hindi inaasahang food trips. =)

isabel: hoy magbago ka na! (ahahaha. ang gandang pambungad ano?) basta, maraming salamat sa mga wonderful and strange insights mo sa buhay. naalala mong magkaklase pala tayo sa math 17 kay sir fontanil? masipag ka pa nun. ahaha. andami na nating napagdaanan, maraming salamat sa mga experiences na ‘yon na sa tingin ko hindi ko magagawa ng wala ka. (B.I.? ahaha.)

Ac: ang virgin-pa-kay-mayang kong batchmate. maraming salamat sa pagtitiwala mo at sa paglipat mo ng trono sa akin. (ahaha. parang maharlika lang). maraming salamat sa pagbibigay ligaya kay mayang… joke lang. eto seryoso na. maraming salamat sa mga biglaang pagkonsulta ko sa’yo patungkol sa council at sa pagconsider sa akin sa grad pic. =) ahaha. pasaway kasi ako.XD

mayang: ang virgin-pa-kay-AC kong batch mate… (oo kelangan pareho kayong ganyan) maraming salamat sa pagpursue sa akin na pagtakbo sa konseho, kahit alam mo naman siguro kung anong impyerno ang pinasukan ko diba? maraming salamat sa pagsuporta mo pa rin kahit alumni ka na. maraming salamat sa ilang mga bonding moments natin sa manila, sa susunod manlibre ka naman.!!

chanda: ang pinaka maganda kong batchmate. (ahem).. sana magkaboyfriend ka na. sa dinami-dami ng lalake sa pinagtatrabahuhan mo ngayon, bumingwit ka na ng isa diyan. sige ka baka maubusan ka niyan. ahaha. maraming salamat sa mga insights, kulitan, at yosi moments natin. gaya ni mayang manlibre ka rin… (dali na! maganda naman yung pamungad ko sa’yo eh) =)

Josce: welcome to the family!!! hahaha. miss na kita. sana makapunta ka sa manila o sa elbi one of these days o kung di naman sana makapunta ako sa cam norte…. miss ko na yung mga pagluluto natin sa apartment ninyo. hehe. ipakilala mo ako dun sa napupusuan mo ngayon. hahaha. (manlaglag ng batchmate?) basta. miss na kita. yun na.

para sa ilang mga tao:

sa CEM 2010 graduates: eto na yung time na pinakahihintay natin!!! all our hard work and sacrifices… lahat ng sandamakmak na papers, cases, feasib, journals, at kung ano-ano pa ay nagbunga na rin! natuwa ako kasi infairness, andami ko ring mga batch ’06  na nakilala ngayong taon kahit yung mga hindi ko inakalang batch 06 pala. haha. anyways,  since graduate na tayo, sana wag nating kalilimutan maglingkod sa ating pamantasan at sa ating bayan. (naks, may ganun.) we have all the necessary tools, nasa kamay na natin ang pagbabago. gamitin natin ito (ka-tono ng boses ni Zenaida Ceva).

para sa mga lower years… sana magamit ninyo yung mga natitira pang mga taon ninyo sa kolehiyo para maimprove pa ang mga kalakasan ninyo. palagi ninyong titignan na ang mga pagsubok ay mga opportunities to grow. oo oportunista ang moda natin dapat. ahaha. always count the times you feel blessed kaya tignan

para sa mga nakasama ko sa dorm / tirahan:

vik at chokie: mga totoy pa kayo nuon, ahaha. kakaibang experience talaga ang maging room mates kayong dalawa lalong-lalo na sa unang taon natin sa UPLB. maraming salamat sa kakaunting pinagsamahan natin nuon sa men’s dorm at sa kakaibang experience natin sa milenyo, sa volatile na water supply, sa mga tutubi tuwing gabi, at sa bukas na ilaw pag natutulog  (nung mga panahon lang talaga ako nuon nakakatulog ng naka-sindi ang ilaw!!) at sa mga late na paguwi sa dorm, sa math 17, sa stat 1 (kahit ako lang ang kumuha nun), sa fhm collection ni vik, sa mineral water ni chokie, at sa kawalan nang ibang kakilala sa men’s kundi kayo. =)

nico, daniel, judy, frances: maraming salamat sa kakaibang experience nung sophomore at junior years ko. sorry at ang boring ng buhay ko at naunahan ko kayong grumad ano? ahahaha. joke. maraming salamat kasi na-maintain naman natin ang friendship natin. (keso anyone?) ahaha. sana mapadami pa ang mga bonding, kulitan, suyuan, gaguhan moments natin kahit naunahan ko na kayo… joke lang! ahaha. ang kapal ng mukha ko oo. hehe. anyways, maraming salamat! =)

sa s5 pekpeks, triningerz, charitah, izelsky, lhen-lhen, isabelita, grace, jose, mga ampons: bevita, fishnomer, crispy at mamoist: naging super saya ng senior year ko dahil sa inyo. naka-ilang lolo attack na nga ba tayo? pero going strong pa rin! haha. maraming salamat sa ating mga ups and downs at sa mga paghahanap kapag wala sa dinner. sa pagbabayad on time at in due time. sa mga absentee housemates, sa mga hotseats, at sa shifting sa comp shop. maraming salamat. =)

sa mga naging key players ng buhay ko: (oo key players talaga)

para kay mama: maraming salamat sa patnubay at pag gabay sa akin simula nung bata pa ako. maraming salamat din sa pagiintindi sa mga ginusto kong gawin at tahakin sa buhay. alam kong nandyan ka lang palagi sa tabi ko para tulungan ako sa mga gagawin ko pa sa buhay ko. maraming salamat kasi mas maalam ka sa mga bagay na makakabuti sa akin pero salamat din dahil sa pagbibigay sa akin ng kalayaang pumili. =)

sa mga kapatid kong sina irene at grace: maraming salamat sa mga ligayang nadarama ko pag kasama ko kayo. sana matupad yung mga pangarap at papangarapin pa natin sa buhay. sana sa mga susunod pang mga taon, maging close pa rin tayo kahit may mga nabuo na tayong ‘conspiracy’ sa isa’t isa. haha. =)

para kay papa – maraming salamat sa pagtitiwala mo. pasensya na kung minsan wala akong panahong masamahan ka sa mga panahong kinailangan mo ng makakasama. gusto ko sanang malaman mo na lahat ng mga ginagawa ko sa elbi ay para sa’yo at kay mama. lahat nung mga pahirap na subjects, mga responsibilidad na kinuha ko habang nasa kolehiyo, mga hopeless cases na kinailangan kong lumusot sa butas ng karayom, lahat ‘yon nagawa ko para lang sa inyo ni mama. maraming salamat sa pagiging mabuting ama sa amin nila grace at irene. maraming salamat sa pagiging mainam na rason para paghusayan yung mga gawain ko sa kolehiyo… pa, kung nasaan ka man ngayon. masasabi kong wala ka nang dapat ipangamba… nasa mabuting kalagayan naman kami nila mama at ng mga kapatid ko. pa, graduate na ako!! =)